Teknologjia po luan një rol qendror në sfi dat politike të kohërave tona. Nuk janë vetëm personeli i mbrojtjes dhe CEO-të që kanë nevojë për këshilla të bazuara në realitetin teknologjik – por edhe ligjvënësit.

Nga Jacob Parakilas/ Inaugurimi i Joe Biden dhe fundi i presidencës së Donald Trump ka pushtuar shumë vëmendjen e botës këtë javë, së bashku me sfi dat e mëdha me të cilat administrata e re po përballet menjëherë. Por administrata nuk është e vetmja pjesë e rëndësishme e qeverisë federale; me një ekuilibër të ri të fuqisë në Kongres, megjithëse të pasigurt, ekziston një mundësi për të ribërë legjislaturën për t’u përgatitur më mirë për sfi dat teknologjike me të cilat përballen SHBA.

Duke filluar nga 1972, Kongresi i SHBA kishte një agjenci mbështetëse që punonte me të për çështje që lidhen me shkencën dhe teknologjinë: Zyra e Vlerësimit të Teknologjisë (OTA). Misioni i OTA-s ishte më i gjerë sesa thjesht dhënia e këshillave për teknologjinë në zhvillim; ajo shërbeu gjithashtu për të ndihmuar Kongresin të shkruajë ligje që ishin formuluar në mënyra në përputhje me kuptimet më të mira në dispozicion shkencore dhe mundësitë teknologjike, transmeton lexo.com.al.

Në 1995, OTA-s iu hoqën fondet nga Kongresi Republikan i sapozgjedhur, i cili e shikoi analizën e zyrës si të njëanshme ndaj agjendës së tyre. Vitet treguan që vendim nuk ishte i saktë: Në vitet e fundit, kur anëtarët e Kongresit janë përpjekur të përfshihen në dëgjime publike me çështje komplekse teknologjike si pjesë e funksionit të tyre rregullator dhe mbikëqyrës, pyetjet e tyre janë hedhur poshtë gjerësisht si të gjera, të dobëta në informim ose ndryshe duke mos qenë të përshtatshme për qëllimin.

Ky është një problem jashtëzakonisht i rëndësishëm. Përhapja e teknologjisë së informacionit dhe komunikimit praktikisht për çdo anëtar të shoqërisë është një përfitim në shumë aspekte, por gjithashtu hap fusha su lmi nga individi në nivelin strukturor. Ndërsa efektshmëria e saktë e fushatave të dezi nformimit të bazuara në mediat sociale është objekt diskutimi, lidhja gati-universale siguron leva për aktorë dashake qës, të prejardhur nga shtete ose burime të tjera, për të ndërhyrë në funksionimin normal të shoqërisë. Më të rëndësishme janë kërc ënimet që vijnë nga ndryshimet strukturore: për shembull humbjet e vendeve të punës në automatizim, kol apsi klimatik dhe një ripërcaktim me shumicë i të drejtës individuale për privatësi. Për ata që besojnë se sfi dat strukturore janë më pak të rëndësishme sesa çështjet e bilancit të fuqisë, rënia e avantazhit teknologjik amerikan në krahasim me Kinën dhe riv alët e tjerë mund të jetë më shqe tësuese. Por të kesh një bazë më të mirë për të kuptuar se cilat kërcënime teknologjike po shfaqen, duhet të jetë një pikë konsensusi midis atyre kampeve, transmeton lexo.com.al.

Nuk është brenda vetëm degës ekzekutive për t’u mbrojtur nga këto kërc ënime; Kongresi duhet të nxjerrë ligje, të përshtatshme dhe të mbikëqyrë me mençuri për ta bërë atë mbrojtje të realizueshme dhe të qëndrueshme. Por pa një autoritet të besuar në çështjet teknologjike, aftësia e Kongresit për ta bërë këtë është shumë e kufizuar. Anëtarët e Kongresit janë të lirë të kërkojnë dhe marrin informime nga ekspertë të jashtëm, por nuk ka asnjë mbikëqyrje ose qëndrueshmëri në cilësinë e atyre njoftimeve.

Kjo tregon për një pro blem themelor që një OTA e ringjallur, në vetvete, nuk mund ta zgjidhë. Kongresi nuk mund të hartojë ligje në mënyrë efektive kur nuk mund të bie dakord për elementet themelore të realitetit. Ekziston një problem më i gjerë këtu – qëndrimet partiake dhe polarizimi, në fund të fundit, nuk janë unike vetëm për Shtetet e Bashkuara – por ka elementë specifikë që e nxjerrin SHBA-në jashtë loje. Për ndryshimin e klimës për shembull, Partia Republikane nuk është vetëm larg konsensusin shkencor, por edhe me parti ekuivalente të qendrës së djathtë në të gjithë botën. Dhe problemi po përke qësohet; Moh uesit e ndryshimeve klimatike nuk plaken ose po mposhten; përkundrazi ata po bashkohen nga ithtarët e teorisë krejtësisht të pabazuar të kons piracionit QAnon, transmeton lexo.com.al.

Është shumë e lehtë të kërkosh politikë “të bazuar në shkencë” – nuk ka një gjykim të vetëm shkencor, të padiskutueshëm; përkthimi i kuptimit më të mirë të bashkësisë shkencore në rezultate kërkon shkëmbime të politikave që në thelb janë të ngarkuara me vlera dhe politikë. Por ka çështje mbi të cilat shkenca është kryesisht e formësuar dhe mund të formojnë bazën e një debati racional: për shembull si të menaxhojmë më mirë ndikimin e ndryshimit të klimës, që është një debat i përshtatshëm për një legjislaturë kombëtare. Të debatosh nëse po ndodh apo jo ndryshimi i klimës nuk është një çështje.

Një OTA e ringjallur nuk do të bindë teoricienët e konspi racionit dhe ata që kanë përfituar politikisht ose financiarisht nga mohimi të përfshihen në një debat të mirëbesimit të bazuar në fakte. Por sistemi amerikan bazohet në kontrolle dhe ekuilibra. Dega ekzekutive ka një ekuivalent të OTA të quajtur Zyra e Politikës së Shkencës dhe Teknologjisë, e cila i mbijetoi shkurtimeve të vitit 1995 dhe ekziston deri më sot – megjithëse ajo, së bashku me pjesën më të madhe të shërbimit civil profesional, u “zhv esh” gjatë kohës së administratës Trump. Biden është zotuar ta ringjallë atë dhe ka bërë disa emërime tashmë duke sugjeruar që administrata e tij do të bëjë një përpjekje më serioze për të kuptuar sfi dat e paraqitura nga teknologjia dhe mundësitë dhe kufizimet e zgjidhjeve teknologjike – por kjo nuk është asnjë garanci kundër një të ardhmeje të ngjashme me administratën e Trump. Por një agjenci e veçantë, e financuar nga dhe llogaridhënëse para Kongresit, mund të sigurojë një mbrojtje nga ajo mundësi. Është një mbrojtje mbi të cilën ia vlen të investohet ndërsa ekziston mundësia./TheDiplomat/Lexo.com.al/e.c.